بلاگ

بسته بندی محصولات برای توزیع در بازار انواع و روش های متعددی دارد. امروزه شیرینگ کردن و استرچ نمودن دو روش رایج شده است. شاید برای مخاطبان این سوال به وجود آید که تفاوت استرچ و شیرینگ کردن در چیست. در نوشته پیش رو به این سوال پاسخ می دهیم.

شرینک کردن محصولات

یکی از کاربردی ترین روش های نگه داری چند کالای یک شکل و کوچک به صورت جعبه ای و تعدادی در کنار هم استفاده از شیرینگ است. به فراخور اندازه و شکل محصول، فیلم شرینک پک به دور جعبه قرار داده می شود. با حرکت نوار نقاله و انتقال کالا به داخل کوره شرینک پک این نایلون حرارت دیده و خود را جمع می کند و دور محصول کشیده می شود. امروزه لیبل شرینگ ها نایلون تک رنگ شیرینگ را متحول کرده و سبب شده شیرینگ کردن از جنبه محافظتی به سمت بسته بندی اصلی محصولات تبدیل شود، نمونه آن قوطی های سس و انواع شامپو را می توان نام برد که غلاف شیرینک حکم زیبایی محصول را دارد.

استرچ کردن محصولات

برخی از محصولات در بدو تولید روی پالت چیدمان می شوند. این پالت ها به کمک دستگاه لیفتراک تغییر مکان پیدا می کنند. به منظور حفظ محصولات روی پالت از ریزش و رطوبت و غبار آن را به کمک دستگاه استرچ پالت، پالت پیچی می کنند. ناگفته نماند که استرچ تنها برای محصولات قرار گرفته روی پالت کارایی ندارد.

پالت روی سینی دستگاه استرچ قرار می گیرد و به کمک ماشین، نایلون استرچ پالت دور پالت چرخیده و همزمان کشیده می شود تا لایه ای محافظتی تشکل گردد.

 

تفاوت استرچ و شیرینگ

با توجه به توضیحات مختصر بالا می توان تفاوت استرچ و شیرینگ را اینگونه بیان کرد که:

در استرچ نایلون بسته بندی دور کالا کشیده می شود. اما در شیرینگ این نایلون داخل کوره پخته تا منقبض گردد.

معمولا محصولاتی که دارای شکل بسته بندی خاصی نیستند را استرچ پیچی می نمایند اما کالاهایی که شرینک می شوند دارای بسته بندی ابتدایی هستند.

عموما محصولاتی که روی پالت هستند و ابعاد بزرگتری دارند را استرچ پیچی می کنند. اما در شیرینگ کوچکترین بسته نیز امکان بسته بندی دارد.

شیرینگ کردن صرف نظر از نگه داری کالا، خاصیت زیبا سازی و تبلیغاتی محصول را فراهم می کند که در استرچ اینگونه نیست.